Ken je dat?
Niet goed kunnen zeggen wat je nu echt wilt? Denk jij ook wel eens: “Ik moet niet zo miepen, maar me professioneel gedragen.” Ik had het laatst weer:
“Ze vinden me geen goede coach, ik doe het niet goed. Ik ben maar een suffe secretaresse, verdien geen bakken geld, ik maak geen lange verre reizen”. Ik zeg niets, als zij inbreken in mijn vragen.
De opdracht is elkaar om beurten coachen
Groepje met vier vrouwen. Twee kwieke dames, stijlvol gekleed en met de houding van mij doet niemand wat. Beide met eigen bedrijven. Trots op wat ze doen. De derde werkzaam als trainer bij het bedrijf waar ik de training doe, wat informeler gekleed, in een ruime broek en oversized blouse. Ik zit daar in mijn fleurige zomerjurkje van de kringloop. Waar ik me voor de training begon nog heel prettig in voelde.
Ik heb als eerste de rol van coach. Ik werk graag met stilte, heb het gevoel dat ik een goede vraag heb gesteld, als degene die ik coach daar wat langer over nadenkt. Geef ruimte en rust.
Maar nee, zo laten ze me het niet doen. Ze onderbreken de stilte. Vuren vragen af op de vrouw die ik coach.
Kruisverhoor
Dan coachen ze mij. De vragen buitelen over me heen. Zo hoort het niet te zijn. Ik geeft korte antwoorden en voel me overweldigd. In mijn hoofd beschuldig ik hun: “Zo heb ik er niets aan. Jullie, jullie, jullie… De coach van het trainingsinstituut zegt: “jij wilt helemaal niet werken”. Ze zegt het met humor, maar het voelt oneerlijk. Zo is het helemaal niet, ze stelt de verkeerde vragen”.
Boze actie
Ik zeg geen boe of bah meer. Behalve als zij, de trainster, gecoacht wordt. Dan haal ik uit: “Je houd ons voor de gek, je zegt niet werkelijk wat je wilt”.
Ik voel me daarna afschuwelijk. Ik zit dicht tegen huilen aan. Maar houd me groot, totdat ik thuis ben. En daar heb ik gehuild en gehuild.
Afgewezen
Niet gehoord, niet voor vol gezien. Ik kruip voor een aantal uren in de slachtofferrol. Ik denk “ik kan ook helemaal niets, zij zijn zoveel slimmer, zoveel mooier, zoveel jonger”.
Zo simpel
Gewoon vragen om mij, zoals bij de oefening was aangegeven de coach te laten zijn.
Gelijken
De volgende trainingsmiddag vragen ze me waarom ik de vorige keer niet bleef en niet nog een drankje met hun had gedronken. Voor hun was het een oefening, meer niet.
Zorg jij ook weleens niet goed voor jezelf? Heb je, net als ik, moeite met vragen om wat je nodig hebt? Weet dat iedereen zich wel eens “niet goed genoeg” voelt. Behandel jezelf en anderen met mildheid.
Waar durf jij niet om te vragen, wat je wel nodig hebt? Zullen we daar eens over in gesprek ? Vul dan hieronder je email adres in, voor een gratis werkgelukgesprek.
Wil je liever direct mailen, bellen of appen? Dat kan: 0627249972 of mailme@mailevelien.nl
Werkgeluk is voor iedereen wat anders. Wat is het voor jou?
