Soms vraag ik me af: wat is gevaarlijker? Een foto van kinderen op sociale media? Een kleurplaat die AI ervan maakt? Of gewoon samen de straat op?
We zeggen allemaal dat we voorzichtig zijn. Maar hoe voorzichtig kun je zijn? Iemand met een telelens volgt je zo naar huis. Het gevaar zit niet in een app of in een algoritme, maar in mensen. En dat is niet nieuw.
Toen ik jong was liep ik ’s nachts door Amsterdam. Dat werd toen ook gevaarlijk gevonden. Er liep wel eens iemand met me mee die er ongure uitzag. En toch stelde ik gewoon een vraag: Hoe gaat het met jou? Je ziet er moe uit. Soms volgde er een verhaal, soms liep diegene weg. Maar niemand viel me ooit aan. Je valt niet zo makkelijk iemand lastig die net iets van vriendelijkheid liet zien.
Misschien had ik geluk. Misschien ook niet. Het deed me vooral beseffen: we zijn vaak banger voor elkaar dan nodig is. Angst neemt veel ruimte in. En soms ook onze behoefte aan controle, of de patronen die we hebben meegekregen.
Misschien is nieuwsgierigheid een beter antwoord. Even kijken wat er gebeurt als je vraagt: Hoe zit dit? Wat bedoel je?
En ja, niet elk avontuur loopt goed af. Soms blijven er kreukels. Maar zolang we leven, valt er altijd iets nieuws te beleven.
Hoe kijk jij hiernaar? Laat het me weten, mailme@mailevelien.nl
Voor iedereen is werkgeluk wat anders. Wat maakt jou werkgelukkig?
